Deprem ve Çocuk

Deprem ve çocuk kelimesi bir araya geldiğinde akla gelen ilk duygu kaygı oluyor. Türkiye bir deprem ülkesi olduğu için çocukları deprem gerçeği ile tanıştırmak sağlıklı bir yaklaşım olacaktır. Ancak tıpkı ölüm ve diğer doğal afetlerde olduğu gibi depremle ilgili çocuğa yapılacak olan açıklama da çocuğun yaşına ve gelişimsel seviyesine uygun olmalıdır.  
               
Çocuklara depremi anlatırken oyunların şifalandırma gücü kullanılmalıdır. Çünkü çocukların dünyasına en rahat girilebilen zaman onların oyunla iç içe oldukları zamanlardır. Çocuklara depremin oluşumu oyuncaklarla gösterilebilir. Altta oluşan bir titreşimin üstteki yapıları nasıl etkilediğine dair bir simülasyon gerçekleştirilebilir. Öncelikle ebeveynlerin kaygılarını yatıştırmaları ve duygu durumlarını düzenlemeleri önemlidir çünkü çocuklar ebeveynlerinin ne anlattıklarından çok nasıl anlattıklarına ve ne hissettiklerine bakarlar. Her ne olursa olsun çocuğa yalan söylememek ve olan biteni hafifletmemek önemlidir.

Olaylar hafifleştirme ve gizleme çabası çocuğun ebeveynin samimiyetinden şüphe duymasına sebebiyet verecektir. Dolayısıyla böyle bir algıya kapılan çocuk ilerleyen zamanlarda da bilgi almak için güvenilir kaynağın ebeveyni olmadığına kanaat getirecektir. Az, gerçekçi ve öz bilgi vermek yeterli olacaktır.

Çocuğu hissettiği ve ifade ettiği duygulardan dolayı rencide etmemek gerekir. Çocuğu cesaretlendirmek adına duygularını bastırmasına sebebiyet verecek her türlü durumdan kaçınmak önemlidir. ‘Korkacak ne var canım’ demek yerine, ‘Seni bu denli rahatsız eden şey nedir? Bunu konuşmak, çizmek, konu hakkında yazmak, oynamak ister misin?’ gibi cümleler kullanmak çocukla iletişim yolunu açacaktır. Çocuklar aynı soruları tekrar tekrar sorabilirler. Bu aslında çocuğun travmatik bilgiyi işlediğini ve duygu durumunu düzenlemeye çalıştığını, kendisini sakinleştirecek bir kanala ihtiyacı olduğu mesajını verir. Bıkmadan usanmadan yanıtlama ve açıklamak çocuğu rahatlatacaktır. Bu süreçte de çocuklarla bolca temas halinde olmak, onlar sarılmak, dokunmak, şefkat göstermek çok önemlidir. Yaşanan süreçle ilgili okulu bilgilendirmek önemlidir. Çocukların öğretmenleriyle benzer tavır, tutum ve açıklamalarda bulunmak çocuğu güvende hissettirecektir.